Sa Gitna ng Rantso II - Part 12

 KABANATA XII

“You worried I’m gon’ run back to her? Or you worried I won’t?”










Matapos mapuno ang bathtub ng maligamgam na tubig…


…na may halong mild na liquid soap,


Nilublob ko ang buo kong katawan dito.


Gusto ko mang iwan ang mga katas ng pawis at laway ng limang barakong lalaki sa katawan ko kagabi, dapat ko pa ring alagaan ang sarili ko.


Nilagyan ko ng facial wash ang mukha ko na may halong katas ng pipino.


Nilagyan ko din ang buhok ko ng kaunting shampoo, na hinaluan ko ng katas ng buko.


Saka ko sinariwa ang sarap na hatid ng paliligo.


Pakiramdam ko ay bumabalik sa dating hubog ang bawat bahagi ng katawan ko.


Pakiramdam ko ay naghihilom ang katawan ko.


Ito ang maganda sa rantso ni Daddy Jason.


Lahat ng kinakain at ginagamit namin ay fresh from the nature.


Kaya naman, kahit bugbog ang katawan namin sa walang katapusan at walang kasawaang pagtatalik ay malulusog parin ang mga katawan namin.


Napaka-sarap isipin na malilinis ang mga taong sumisiping sa akin.


Malulusog…


Walang sakit…


Disiplinado…


Malalakas…


Malalaki…


Makikisig…


Hayyyy….


Hindi mawala sa isip ko ang bawat saglit kapag napaliligiran nila ako.


Nakapagitna sa mga matitipunong lalaki.


Maiitim ang balat na animo'y anino sila sa dilim.


Na para bang halimaw sila sa gabi.


Ang mga kalamnan nila sa bawat bahagi ng katawan ay naka-ulbok…


Matitigas…


Nagdadakilaan sa laki…


Binabalot ang payat at maliit kong pangangatawan.


Ang mga pagkalalaki nila ay nagtatabaan at naghahabaan.


Bawat isa ay ibig akong pasukan.


Ibig akong makapiling.


Ibig akong hagkan.


Ibig akong balutan.


Bawat kamay nila ay magagaspang.


Bawat kamay ay humahaplos sa bawat bahagi ng katawan ko.


Sa dibdib ko.


Sa bewang ko.


Sa pisngi ng puwet ko.


Sa mga hita ko.


Na para bang gandang-ganda sila sa akin.


Ang bawat labi nila ay dumadaplos sa bibig ko.


Kahit ba basang-basa yun ng mga laway ng ibang lalaki.


Hindi nila alintana ang pandidiri.


Hayyyy…


Lahat nang iyon ay hinding-hindi ko malilimutan.


Sa kabila ng paglilinis ko at pag-aalaga ko sa katawan ko…


…mananatiling madumi ang isip ko sa mga ala-alang iyon.


Umagang-umaga ay ganito ang iniisip ko.


Pagkatapos kong maligo ay nilagyan ko ang katawan ko ng moisturizing sunscreen.


Dahil lagi akong walang saplot ay kailangang mayroong sunscreen sa buo kong katawan.


Lightweight lang naman ang binibili ko.


May halo na yong niacinamide at hyaluronic para hindi tumanda agad ang balat ko.


Ganun din ang mukha ko.


May moisturizing sunscreen na lightweight lamang.


Malakas makalosyang ang sex kung araw-araw itong gagawin.


Kaya dapat kong alagaan ang sarili ko.


At para hindi sila magsawa sa akin.


Paglabas ko ng kwarto ay sinalubong ako ng amoy ng bagong timplang kape. 


Nasa mesa ang almusal. 


May itlog na niluto ni Daddy Greg, crispy bacon, at mainit na tinapay. 


May bote rin ng honey at butter sa gilid.


Tahimik ang buong bahay. 


Nagtatrabaho silang lahat sa rantso.


Tanging tunog ng pader na kahoy at humahangos na hangin mula sa bintana ang maririnig. 


Ang lamig ng simoy ng hangin, parang dumidikit sa balat kahit may araw na.


Umupo ako at kumain nang dahan-dahan. 


Ang kape ay mapait at mainit. 


Ang bawat lagok ay parang ginigising ang utak ko. 


Sa labas ng bintana, tanaw ko ang malawak na damuhan. 


May manipis pang hamog sa mga dahon. 


Ang langit ay kulay bughaw na may halong ginto.


Sa di kalayuan ay may mga kabayong kumakain ng damo sa bakuran. 


Sa likod nila ay may bundok na natatakpan pa ng ulap. 


Magandang pagmasdan.


Parang ipinintang larawan.


Tahimik.


Wala kang maririnig kundi huni ng mga ibon sa pine trees.


Pagkatapos kong kumain ng agahan ay lumabas ako ng bahay.


Suot ko lang ang oversized at maluwang na puting kamiseta na hanggang hita ko.


Sinuot ko din ang malapad na sumbrerong binigay sa akin ni Daddy Jason. 


Nagsuot din ako ng lumang bota sa paa.


Wala na akong ibang suot. 


Mainit na ang araw pero hindi masakit sa balat. 


Ramdam ko pa rin ang malamig na hangin mula sa hilaga. 


Ang samyo ng damo ay malinis, parang bagong gupit.


Tahimik ang paligid. 


Naririnig ko lang ang paghinga ng hangin at ang kaluskos ng mga dahon.


Pumunta ako sa likod ng bahay. 


Ang lupa ay tuyo at malambot sa ilalim ng botang suot ko. 


Ang liwanag ng araw ay dumadaan sa laylayan ng kamiseta ko. 


May mga bahagi ng balat kong natatamaan ng sikat ng araw.


Napangiti ako.


Minsan iniisip ko, ang swerte ko dahil nabubuhay ako sa ganitong lugar. 


Tahimik. 


Malayo sa lungsod. 


Walang maiingay na sasakyan. 


Hindi nagmamadali.


Dati, hindi pwedeng hindi ka maliligo ng dalawang beses sa isang araw dahil madumi sa siyudad.


Dito, pwede nang hindi maligo kung hindi lang ako madumi araw at gabi.


Nakatingin ako ngayon sa direksyon ng kamalig medyo malayo mula sa likod ng bahay pero sapat para makita. 


Maganda ito sa umaga. 


Ang kulay ng kahoy ay nagiging ginto kapag tinatamaan ng araw. 


May mga ibong dumadapo sa bubong, tapos lilipad ulit.


Parang buhay dito ay umiikot lang sa araw, lupa, at hayop.


Hinayaan kong haplusin ng hangin ang mga hita ko.


Pati na rin ang singit ko.


Pinikit ko ang mga mata ko saglit. 


Sa ganitong sandali, parang ako lang ang tao sa buong mundo.


Ilang sandali ay may lumabas na lalaki mula sa kamalig.


Hindi ko maaninaw ang mukha sa sobrang layo.


Pero tanaw ko na wala siyang pang-itaas.


Naka-short at bota lang ang suot niya.


Sa tangkad at bikas niya, palagay ko ay si Daddy Mikel.


Nagsimula akong maglakad papunta sa kamalig.


Habang papalapit ako, mas malinaw ko na siyang nakikita.


Si Daddy Mikel nga.


Walang pang-itaas.


Naka-jersey short at kita ang bukol ng kanyang pagkalalaki kahit malambot ito.


May hawak siyang balde.


Bahagyang nakayuko habang ibinubuhos iyon sa lalagyan sa harap ng kabayo.


Bawat buhos, napapahigpit ang mga braso niya.


Tumitigas ang mga kalamnan sa braso niya.


Kasama ang mga kalmannan niya sa balikat.


Ang litid sa leeg ay kumikilos sa bawat paghinga niya.


Ang pawis ay dumadaloy mula sa sentido hanggang sa ilalim ng kanyang panga.


Inilipat niya ang balde sa kabilang kamay.


Nang buhatin niya, lumitaw ang mga ugat sa bisig niya.


Ang dibdib niya ay umaangat sa bawat paghinga.


Ang tagiliran niya ay gumagalaw kasabay ng bigat ng balde.


Tahimik ang paligid.


Tunog ng tubig, kaluskos ng mga kabayo, at dayaming tinatangay ng hangin lamang ang maririnig sa paligid.


Umikot siya patalikod mula sa kinatatayuan ko.


Lumakad papunta sa kabilang bahagi ng kamalig.


Tanaw ko likuran niya.


Gumagalaw ang mga kalamnan niya sa likuran habang bahagyang naglalakad.


Bakas ang pursigido niyang pag-eehersisyo.


Ilang beses ko na rin siyang nakasiping ngunit pakiramdam ko ay uhaw pa rin ako sa kanya.


Sa tuwing makikita ko siya ay nasasabik ako.


Gusto ko siyang yakapin.


Gusto ko siyang halikan.


Gusto kong magpa-asawa sa kanya.


Hindi ako makagalaw.


Tinitigan ko kung paano kumikilos ang katawan niya sa liwanag ng umaga.


Ang bawat galaw ay sumasabay ang mga kalamnan niya.


Nalaman ko lang na matagal na akong nakatitig sa kanya nang lumingon siya sa gawi ko.


Bahagya siyang nagulat.


Nakatayo ako malapit sa pintuan ng kamalig.


“You scared me.” Sabi niya habang nakangiti.


Hawak pa rin niya ang balde at nagbubuhos ng tubig sa pakainan ng kabayo.


“Really!?” Tugon ko naman.


“Yeah…” Mahinahon niyang salita. “A fairy just came nowhere.”


Tumawa ako ng malakas.


Tiningnan niya ako.


Dahan-dahang naglakbay ang kanyang mga mata sa buo kong katawan.


Bahagya din niyang kumagat ng labi.


“You shouldn't be here.” Sabi niya.


Nakangiti ako.


“Why?” Tanong ko.


“You gon’ get dirty,” Sagot niya. “Look at you, all fresh and clean. You smell like you just got out the tub.”


Napangiti ako.


“I'm always dirty anyway.” Pagbibiro ko.


Napatingin ulit siya sa akin, ibig ngumiti.


“Yeah?” Maskulado niyang tono. “Only a man’s sweat and cum can make you dirty, baby.”


Pareho kaming tumawa.


Tumalikod siya at ibinuhos muli ang tubig sa lalagyan. 


Kumilos ang mga kalamnan sa likod niya.


Bawat bagsak ng tubig ay kasabay ng paggalaw ng kanyang mga balikat at tagiliran.


Ang mga braso niya ay pulido at puno ng ugat.


Ang pawis ay dumudulas sa likod niya pababa sa shorts na halos dumikit sa balat.


Habang naglalakad ako palapit sa kanya, napansin kong may isang kabayo na parang naiirita.


Kumakampay ito ng buntot na parang ayaw magpalapit.


“Don’t move too quick,” Sabi ni Daddy Mikel, hindi inaalis ang tingin sa kabayo.


Hinaplos niya ang leeg ng kabayo ng mabagal at mahinahon.


“See? You gotta make ‘em feel safe first.” Sabi pa niya.


Lumapit ako ng konti.


Hinawakan ko rin ang balikat ng kabayo pero bigla itong tumalon.


Napaatras ako at muntik nang matapakan.


Tumawa lang si Daddy Mikel.


“You scared, boy?” Tanong niya.


Ngumiti ako habang humahaplos sa dibdib kong kumakabog sa kaba.


“A little.” Sagot ko.


Natawa ulit siya at hinimas ulit ang kabayo.


Maya-maya din ay huminahon ang kabayo at uminom na ng tubig.


“My son used to do the same thing. Get spooked, then act tough right after.” Paliwanag niya.


Natigilan ako.


Hindi ko agad alam kung paano sasagot.


Tinitigan ko lang siya habang patuloy niyang hinihimas ang kabayo.


“Your son?” tanong ko.


“Yeah,” sagot niya, habang abala pa rin. “Smart little man. Think he’s tougher than his old man.”


“Do they live far?” tanong kong muli.


“Far enough to miss ‘em,” Mahinahon niyang sagot. “But close enough to swing by.”


Tahimik akong tumingin sa kanya.


Ang liwanag ng araw mula sa gilid ng kamalig ay dumadampi sa balat niya.


“Did you pay them a visit?” Tanong ko.


Hindi siya sumagot agad.


Patuloy siya sa ginagawa niya.


“Sorry.” Wika ko ulit. “I don't mean to ask too personal questions.”


“Naahh it's fine.” Kaswal niyang sagot. “I like it when you're asking me things.”


Tumingin siya sa akin kahit may ginagawa siya.


“Yes…” Sagot niya. “I stopped by. Played a lil with my kids, brought some snacks, dropped off some things… then dipped before their mom came home.”


Tumango ako.


“That's nice you're good with your kids.” Tugon ko naman.


Pero dahil Pilipino tayo at chismoso ako…


“What about your wife?” Pagtatanong ko ulit.


“She’s cool,” Sagot niya agad. “We’re done, but we're good. No drama.”


“Really?” tanong ko.


Pero nasabi na niya yon dati nung unang beses namin dito sa rantso.


Pero hindi ganitong kalinaw.


“Yeah,” sagot niya habang pinupunasan ang kamay niya ng basang pamunas. “She got her thing, I got mine. We talk when we need to. She don’t bother me, I don’t bother her.”


Dere-deretso siyang nagsasalita na puno ng accent.


Tumango ako.


“So you’re friends?” tanong ko ulit.


Tumingin siya sa akin.


Napangiti ako.


Hihingi sana ako ng pasensya sa pang-uusisa ko pero…


“Something like that,” Sagot naman niya, sabay tawa. “We’re too old to be fightin’ about nothin’. She knows me too well.”


Dahil sumasagot naman siya…


“Do you still see her sometimes?” Tanong ko.


“Sometimes,” Sagot naman niya. “When I drop off the kids. We talk a bit, then I bounce. Simple like that.”


Ngumiti ako.


“Sounds peaceful,” Sabi ko.


Nagkipit balikat siya.


“Yeah,” Sagot niya. “Ain’t gotta be enemies, you know? Maybe some folks just don’t fit together forever.”


Tahimik kaming pareho.


“What if she found out what we're doing here?” Tanong ko.


Patuloy siya sa pagpapakain at pagpapainom ng mga kabayo.


“I’ve slept with other girls before.” Paliwanag niya. “She knows. But she doesn’t seem to care.”


Hindi ako sumagot agad.


“Or maybe,” Dagdag niya sa mababang boses. “She’s too tired to care.”


Ang kabayo ay kumakain pa rin ng dayami sa pagitan namin.


Tumingin siya sa akin, at ngumiti ng bahagya.


“You think that’s strange?” Tanong niya.


Umiling ako.


Tumingin ako sa kabayo.


“No. I think that’s mature.” Sagot ko.


“Good,” Sabi niya, sabay ngiti ulit. “’Cause I’m too tired to be fightin’ with women. Horses are easier to deal with.”


Napangiti ako nang bahagya.


“Fucking a woman is better than fighting a woman… right?” Mahina kong tanong.


Tumingin siya sa akin.


Hindi nakangiti.


Hindi rin seryoso.


“Yeah,” Pagsang-ayon niya.


Simple.


Kalmado.


“Better to enjoy it than fight over it.” Dugtong pa niya. “That’s all.”


Napatango ako.


Wala ako mashadong kaibigang babae.


Tita ko lang ang babae sa buhay ko.


Hindi ko alam kung paano mag-isip ang mga babae.


“Do you…” Kasunod kong tanong. “...still sexually attracted to her?”


Nagkipit balikat siya.


Patuloy sa pagpapakain at pagpapainom sa mga kabayo.


“I think so.” Simpleng sagot niya. “Sure, I guess.”


Sa bagay…


Asawa pa rin naman niya iyon.


“You act on it?” Tanong ko ulit na nagdadahan-dahan sa mga salita ko.


“Nah…” Sagot niya. “Sometimes you feel it. Doesn’t mean you need to do something about it.”


Tumango-tango ako.


Lumingon siya sa akin.


Tapos lumingon ulit siya sa kanyang ginagawa.


“What if she asks you to have sex?” Tanong ko ulit.


Tumawa siya ng malakas.


“She would never!” Nakangiti niyang sagot habang nagsasalin siya ng tubig sa huling kabayo.


Gusto ko din tumawa pero curious talaga ako.


“What if she would?” Mataas na tono kong tanong.


Patuloy siya sa pagtawa.


“Well…” Nakangiti pa rin siya habang nag-iisip ng sagot. “As a gentleman, for a woman in need, who am I to say no?”


Pagkatapos ay tumawa ulit siya ng malakas.


Bahagya akong natawa.


Tumahimik kami sandali hanggang na maubos ang tawa niya.


Tumingin siya sa akin sandali, pagkatapos niyang ilapag ang balde.


Tapos na siyang magpakain at magpa-inom ng mga kabayo.


Lumapit siya sa akin.


Idinantay niya ang braso niya sa poste ng isang kulungan kung saan ako nakatayo.


Sa pwestong iyon ay malapit na ang mukha namin sa isa't isa.


“Why you askin’ all that about her?” tanong ni Daddy Mikel.


Mababa ang boses na may halong pag-uusisa.


Hindi ko alam kung ano ang isasagot.


Curious lang naman talaga ako.


Wala akong ibang ibig sabihin.


“I’m just curious.” Sagot ko. “That’s all.”


Simple.


Deretso.


“Really?” tanong ulit niya.


Ngumiti nang bahagya na parang sinusubok ako.


“Yeah,” Sagot ko ulit.


Pilit kong pinanatili ang tono ko.


Tinitigan niya ako nang matagal.


Bakas sa mukha niya na parang binabasa niya ang nasa isip ko.


Pagkatapos ay ngumisi siya nang mahina.


“You worried I’m gon’ run back to her?” Tanong niya. “Or you worried I won’t?”


Tumaas ang kilay ko.


At hindi ko mapigilang ngumiti.


Saka ako tumawa ng malakas.


“Shut up.” Sabat niya na nakangiti habang tumatawa pa ‘ko. “Don't make it awkward while I answer all your questions.”


Napahinto ako ng tawa.


Tama siya.


Sinagot niya lahat ng tanong ko.


Ang pangit kung hindi ako sasagot ng maayos.


“Neither.” Nakangiting sagot ko. “I’m just wonderin’ how a man like you keeps it simple.”


Nangingilatis pa rin ang mukha niya.


Na para bang hindi siya kumbinsido sa sagot ko.


“I swear!” Dugtong ko pa. “I’m also wondering why your wife can resist your hotness.”


Ngimiti siya at nawala ang pangingilatis sa mukha niya.


“Don't worry.” Sabat niya. “She would never ask to have sex with me. You ain’t got no rivalry for this body. It’s all yours.”


“Shut up!!!” Mataas kong tono. “I don't mean to offend you but I'm still satisfied with four daddies with me in bed.”


Tumawa ulit kaming pareho.


Tumahimik kami ulit sandali.


Tinitigan niya ako mula ulo hanggang paa.


Tinitigan ko lang din siya.


“I’m a simple man, baby.” Sabi pa niya. “I like good food, quiet mornings, and someone who doesn't make things complicated. That’s all I ever need.”


“Do you think I’m simple?” Tanong ko.


Hindi siya agad sumagot.


Tumingin siya sa akin, mula ulo hanggang paa.


Bahagya siyang ngumiti.


“You?” Sabi niya. “You look soft, spoiled maybe. But simple? I don’t know yet.”


Napangiti ako.


“Why not?” Tanong ko pa.


“One man was not enough to feed you.” Mahalay niyang pananalita.


Ibig kong ma-offend.


Pero totoo naman yun.


Hindi na nga siguro sapat ang isang lalaki lang.


O baka naman…


“Maybe one man wasn’t enough,” sabi ko. “Or maybe some of you ain’t doing enough either.”


Bahagya siyang natawa.


“Is that a challenge?” Tanong niya.


“Maybe.” Sagot ko, diretso ang tingin. “Or maybe I’m just telling the truth.”


Tumingin siya sa akin nang matagal.


“Listen, boy.” Pagbabanta niya na may halong kahalayan. “You got a lot of nerve talkin’ like that. You didn't know how much I'm holding back because I don't wanna hurt you.”


Matipino.


Matitigas na salita.


“Later, when it’s my turn, you’ll be begging me to stop and I ain't.” Madidiing dugtong pa niya.


Natawa ako.


“Then maybe you should stop holdin’ back.” Pangungunsinti ko sa pinapakita niya.


Tumingin siya sa akin, parang binabasa ang mukha ko.


Tahimik.


Namumungay ang mga mata niya.


Lumapit siya nang kaunti sa mukha ko.


Halos malapit niya na akong halikan.


“Careful what you ask for,” Bulong niya. “You might not walk straight tomorrow.”


Ngumiti lang ako ulit.


“I don't mind.” Mahina kong sagot.


Hindi agad siya umimik.


Nananatili ang mapang-akit niyang pagtitig sa akin.


“You really wanna get hurt, huh.” Sabi pa niya sa matipunong boses niya.


“I don't know.” Sagot ko.


Tumingin ulit ako sa kabayo na nasa gilid naming dalawa.


“Seeing hot, muscled, and big men every day…” Paliwanag ko. “Makes me want to get dirty.”


Lumingon ako ulit sa kanya.


“Even after you’re all done.” Dugtong ko pa. “Seeing you and the others makes me want more.”


Lumingon ako sa katawan niyang punong-puno ng pawis.


“While you all are willing to lay your body to rub the itch…” Dugtong ko pa. “How can I not ask for more?”


Hindi siya agad umimik.


Pinatigas niya ang kanyang mga muscle ng kaunti.


“You like me enough for me to lend you this body?” Tanong niya.


Tinitigan ko ang mga mata niya.


“I like how manly you are but...” Sagot ko. “Can that body stay connected to me all night long?”


Bahagya siyang ngumiti.


“You sure you can handle that?” Bulong din niyang tanong.


“Daddy Jason used to do that to me too. Till morning.” Pagpapaliwanag ko.


“Sure…” Sagot niyang nakangiti. “Let's do that.”


Doon na naglapat ang mga labi namin na kanina pa gustong magkabit.


Comments

Popular posts from this blog

Sa Gitna ng Rantso II - Part 10

Sa Gitna ng Rantso II - Part 9

Sa Gitna ng Rantso II - Part 8