Sa Gitna ng Rantso II - Part 11
KABANATA XI
“I don’t know what I want yet.”
Pagkatapos ng mga gawain sa labas ng rantso ay laging nauunang mag-gym si Daddy Greg.
Kaunti lang ang mga gawain niya sa rantso dahil siya lagi ang toka sa pagluluto. Siya lang kasi ang masarap magluto.
Samantalang ang iba naman ay mas maraming gawain sa barn. Kaya mas huli silang nagji-gym sa umaga.
Ako naman ay cardio lang ang binibigay nilang exercise ko.
Ayaw daw nila akong may muscle, dapat daw ay slim ang katawan ko.
Para daw madali nila akong kontrolin sa kama.
Nakakatawa man ay okay na din yon.
Saglit lang ako mag-cardio, malala na ang trenta minutos sa isang araw.
Tapos saka ako magha-half bath.
Pagdating ko sa kusina ay natagpuan ko si Daddy Greg.
Walang pang-itaas.
Short lang ang suot na mukhang kanina pa niya suot mula pagkagising..
Hindi siya nakarinig agad ng yabag ko.
Tahimik akong lumapit at sumandal sa banggera kung saan siya naghihiwa.
Pinanood ko lang muna siya.
Tirik na tirik na ang araw sa labas at maliwanag ang loob ng kusina.
Lumingon siya sa akin at huminto sa kanyang ginagawa.
Tiningnan niya ako mula ulo hanggang paa.
Ngumiti siya nang makita niya ang katawan kong walang saplot.
Muli siyang tumingin sa mukha ko.
“You’re distracting me.” nakatawa niyang salita.
Hindi ako sumagot at bumalik na siya sa paghihiwa ng mga rekado.
“You’re good at it.” mahinang sabi ko.
Napalingon siya.
Ngumiti ng bahagya.
“Thanks,” sagot niya. “Had to be.”
Hindi ko agad sinundan. Pinagmasdan ko lang siya maghiwa ng gulay.
Napansin niya siguro na nakatitig ako.
“Who teaches you to cook?” Malambing kong pagtatanong.
Tumigil siya sandali.
“I used to live with someone,” aniya. “She liked home-cooked stuff. I picked it up for her.”
Tumango ako.
“Where is she now?” tanong ko.
Nagpatuloy siyang paghiwa sa mga rekado.
“She’s married now. White guy.” kaswal niyang sagot.
Napatingin ako sa mukha niya.
Walang reaksyon.
Walang bahid ng lungkot.
Wala ring bahid ng galit.
“Do you still talk?” tanong ko.
“Nope.” sagot agad niya.
Lumakad siya ng bahagya para tumapat sa kalan.
Sinimulan na niyang paghalu-haluin ang mga sangkap niya sa kaldero.
Simple lang ang ginagawa niyang pagkain.
May isda at may halong mga gulay.
Hindi ko alam kung yun ba ay chop suey na may isda.
Hindi naman ako maalam sa mga lutuin.
“Do you miss her?” tanong ko ulit.
Huminto siya sandali sa paghalo.
Hindi siya tumingin sa akin.
“Some days,” sagot niya. “Not all.”
Masarap pagmasdan ang isang machong lalaki na nagluluto.
Walang pang-itaas.
At kitang-kita ang mga kalamnan.
Gumagalaw ang mga kalamnan niya sa kanyang braso habang naghahalo sa kaldero.
“If she chooses you…” pagtatanong kong muli. “you might be married now?"
Napatingin siya sa akin.
Hindi agad sumagot.
Binaling niya ang katawan niya paharap sa akin ngunit nasa tapat pa rin siya ng kalan.
Para bang inaantay na lang niyang kumulo ng husto ang pagkain.
Nakikita ko ang mga umuulbok na muscles sa kanyang dibdib at tiyan.
Bruskong-brusko ang kangyang buong katawan.
"Maybe." sagot niya. "But I don’t think she was built for this life. She wanted things... lined up. Guaranteed."
Nakangiti siya sa akin.
Bahagyang nakangiti.
Tinitingnan niya ako sa buo kong lantad na katawan.
"You’re a little like her, though." sabi pa niya. "Quiet.”
“Thoughtful.” pag-iisa-isa niya.
“But not afraid to ask things that stay in most people’s throats." dugtong pa niya.
Nahiya ako ng bahagya.
Bigla kong naalala na hindi nga pala ganito ang culture dito sa America.
Hindi katulad ng mga Pinoy na normal ang mang-usisa sa nakaraan ng ibang tao kahit kakikilala lang.
Pero di ko kayang pigilan ang sarili ko.
"Haven’t you met someone else that could possibly…” patuloy ko sa pagtatanong. “lead to marriage?"
Hindi siya agad sumagot.
Lumingon siya muli sa kanyang niluluto.
"One or two, maybe.” sagot niya. “Not many."
Nagbungtong hininga siya.
“I was caught up in a world of hook-ups,” paliwanag pa niya. “I figured that’s just how it was gonna be.”
Tumahimik kaming dalawa.
Bigla kong naalala ang sarili ko.
Parang tinamaan ako sa sinabi niya.
Ganon din ang nasa isip ko.
Kahit nung nasa Pilipinas pa lang ako.
Doon na ako namulat.
Sa mundo ng “hook-ups”.
Madaming kabaklaan ang pinipili na lang yon.
O siguro dahil ayaw na din nilang magtiwala pa.
Pagod na din siguro sila na kumilala ng bagong tao at kalaunan ay iiwan lang din pala sila…
…sa napakadaming dahilan.
"You ever dream of that?” deretso niyang tanong. “Marriage?"
Hindi agad ako nakasagot.
Hindi ko pa naitatanong yun sa sarili ko.
Buong buhay ko… ang gusto ko lang ay magkaron ng sapat na pera para hindi magutom.
Ang pangarap ko lang ay makapag-aral…
Makapagtrabaho ng maayos…
Magkaroon ng maayos na titirhan…
At makawala sa pagiging iskwater.
Umiling ako sa kanya.
“I don’t know.” mahina kong sagot.
Tumango siya.
Para bang alam na niya kung saan ako nanggagaling sa sagot ko na yun.
Sandali kaming tumahimik.
Wala ni isa samin ang nagsalita.
“You’re still young,” aniya habang dahan-dahang hinahalo ang niluluto.
Napatingin ako sa kanya.
“You don’t think about those things when you’re surviving,” dugtong pa niya.
Nawalan ako nga kibo.
Para bang nababasa niya ang isip ko.
Ni hindi ko pa mashadong nadedetalye sa kanila ang buong buhay ko.
O siguro ay naikwento na sa kanila ni Daddy Jason ang ibang bahagi ng buhay ko.
Tumango ako.
“Young people are too active in sex.” bungad niyang muli.
Ngumiti siya na para bang may naalala siya.
“I remember being your age…” pagkekwento pa niya. “I was fucking anything that smiled at me.”
Natawa kami pareho.
Patuloy siyang naghahalo sa niluluto niya.
Unti-unting nawawala ang ngiti sa mukha niya.
“Didn’t care if it led anywhere.” Sabi pa niya.
Tahimik lang ako.
Nakikinig sa mga words of wisdom niya.
“It gets kinda addictive,” dugtong pa niya.
Tumango ako kahit hindi niya ako tinitingnan.
“The validation,” sabi niya. “The attention. The rush.”
Inangat niya ang sandok para tikman ang sabaw.
“Feels good to be wanted. Even if it’s just for an hour.” pagpapatuloy niya.
Binalik niya ang sandok sa kaldero.
“I liked that part. I still do.” palambing na palambing na mga salita niya.
Napatingin ako sa kanya.
Tumingin din siya sa akin.
Diretsong tingin.
“I’m not gonna lie about that.”
Hindi ako sumagot.
Pero parang may init ang hatid ng mga tingin niya.
Nagpatuloy siya.
“You do it enough times, you forget how to want something back.”
Tahimik lang ako.
Parang hindi ko agad ma-process ang huling sinabi niya.
Parang may tumama sa loob ko.
“You ever feel that?” tanong niya. “Like you’re so used to giving yourself away, you don’t know what to ask for anymore?”
Hindi ako agad nakasagot.
Pero hindi ko rin maitanggi.
Tumango lang ako.
Hininaan niya ang apoy ng kalan.
Binalingan akong muli.
“Does anyone here ask you what you want?” tanong pa niya.
Napatingin ako sa kanya.
Hindi ko alam kung ano ang isasagot ko.
Dahil hindi ko pa nga rin alam kung anong gusto ko.
“Apart from sex,” dagdag niya. “Or being owned. What do you want?”
Hindi ko na alam kung ano ang sasabihin ko.
“Actually…” mga kataga ko habang nag-iisip kung paano sasabihin. “I don’t know what I want yet.”
Napakamot ako sa batok.
Nakakahiya man na…
“I just…” pagpapatuloy ko. “I want shelter. Food. Money.”
Napatingin ako sa sahig.
“I just want to survive.” sabi ko pa.
Tumingin akong muli sa kanya.
Tumango siya ng dahan-dahan.
Parang tinanggap lang niya ang sagot ko nang buo.
“Fair enough,” sabi niya. “Nothing wrong with needing the basics.”
Tumingin siya ulit sa niluluto.
Maya-maya lang noon ay narinig ko na ang mga yabag mula sa hallway na nanggagaling sa gym room.
“Damn, something smells good,” bungad ni Daddy Shawn.
Naglalakad siya patungong kusina at kasunod niya sa likod si Daddy Mikel.
Pareho silang shorts lang ang suot.
Pawisan pa rin ang kanilang mga katawan.
“Food’s almost done,” sabi ni Daddy Greg. “Ten more minutes.”
Noon din ay isa-isa na silang nagdatingan sa kusina.
Si Daddy Felix at Daddy Jason.
Wala ding pang-itaas.
Pawisan.
Kanya-kanya silang punas ng pawis nila gamit ang kani-kanilang tuwalya.
Hindi na din ako nag-intay pa at naglagay na ako ng mga pinggan.
Sila namang kanya-kanyang pag-upo sa mga pwesto nila.
Sinusundan lang ng mga mata nila ang katawan kong walang kahit anong damit.
Kahit saan man ako pumunta sa kusina ay hindi mabakbak ang mga mata nila sa akin.
Bakas sa kanilang mga mukha ang mga ngiti.
“You really like to walk around like that?” tanong ni Daddy Shawn habang nakangiti at nakasandal sa upuan niya.
Tumigil ako saglit.
Tumingin ako sa kanya.
“Like what?” Pa-inosenteng tanong ko.
Natawa ang iba sa kanila.
“Don’t encourage him.” Sabat ni Daddy Mikel. “We’ll never get him to wear clothes again.”
Ngumiti ako.
Nagpatuloy ako sa paglalagay ng baso sa kani-kanilang tapat.
“You complaining?” balik ni Daddy Felix habang nagpupunas ng pawis sa dibdib.
Nakangiti din siya.
“Nope.” Sagot ni Daddy Mikel. “Just saying.”
Nakangiti at nakatingin pa rin silang lahat sa akin.
Hanggang sa maka-upo ako sa upuan ko.
“Come on, boys.” Sabat ni Daddy Jason para sa lahat. “Lunch first and he’ll be dessert.”
Kumilos naman agad sila para kumain.
At pagkatapos naming kumain ay kaagad akong naghugas ng pinagkainan.
Sila naman ay naligo.
Pagkatapos kong maghugas ng pinagkainan ay pumunta na ako sa play area.
Maliwanag ang sikat ng araw sa labas.
Pumapasok sa pinto at bintana ang liwanag na hatid ng araw mula sa labas.
Dumapa ako sa kutson.
Nag-browse muna ako sa social media habang hinihintay ko silang matapos maligo.
Mga ilang minuto lang ay may narinig na akong yabag ng paa mula sa likod ko.
Paglingon ko sa likod ko ay nakita ko si Daddy Greg.
Nakangiti siya habang nakatitig sa akin.
Tinanggal niya ang twalyang nakabalot sa kanyang bewang na nag-iisang saplot lamang niya.
Sinampay niya ang tuwalya niya sa may sandalan ng sofa.
At naglakad siya patungo sa akin.
Pumaluhod siya hanggang maabot ng labi niya ang butas ng puwit ko.
Dinilaan niya ito ng isang beses.
At nagsimulang maglakbay ang kanyang dila sa iba’t ibang bahagi ng puwitan ko.
Butas.
Pisngi.
Nagdudulot ito ng kiliti sa akin.
“Aaahhh!” Mahinhin kong ungol. “Daddy Greg!”
Patuloy siya sa kanyang ginagawa.
Sumasabay ang paghaplos ng kanyang mga kamay sa magkabilang likod ng mga hita ko.
“Aaahhh! Yes!” Mahinhin kong ungol. “Daddy Greg!”
Maya-maya lang ay dumating na din si Daddy Shawn.
Napangiti siya nang makita niya kami sa kutson.
Tinanggal din niya ang kanyang tapis na tuwalya at tumungo sa amin.
Pumaluhod din siya sa tabi ni Daddy Greg.
Itinagilid niya ang katawan ko at tinaas ang isang hita ko.
“Let me suck him.” Utos ni Daddy Shawn kay Daddy Greg. “You keep rimming.”
At ganoon nga ang ginawa nila.
Habang nakatagilid ang pagkakahiga ko sa kutson ay inaalalayan nila ang nakataas kong binti at hita.
Pinagtigisahan ng kanilang mga bibig ang ari ko at ang butas ko.
“Oooohh! Fuck!” Tumitirik kong mata sa pag-ungol.
Lumiyad na ako sa kama.
Ang mukha ko ay nakatanaw sa bintana at pinto patungong labas.
At sinasariwa ang pagpapaligaya ng mga bibig nila sa maseselang bahagi ng katawan ko.
“Oooohh! Fuck! Shit!” Ungol ko.
Hindi nagtagal ay nakumpleto silang lima sa play area.
Wala kaming mga saplot.
Binabalot na naman ako ng malalaki nilang mga pangangatawan.
Hindi nila binakante ang dadalawang butas kong maaari nilang pasukan ng mahahaba nilang mga pagkalalaki.
Walang sawa ang paghaplos ng mga kamay nila sa iba’t ibang parte ng katawan ko.
Dibdib…
Tagiliran…
Pisngi ng puwit…
Hita…
Binti…
Pilit inuubos ng mga haplos nila ang kiliting taglay ng katawan ko.
Pilit din nilang pinagkakasya ang mahihigante nilang mga pag-aari sa dalawang butas ko.
Pasok dito.
Pasok doon.
Bayo dito.
Bayo doon.
Inuubos nilang mabuti ang kanilang mga lakas sa pagbayo sa akin.
Hindi nila alintana ang pinagsama-samang pawis at laway sa buo kong katawan.
Binabalot nila ako ng malalaki, malalapad, at nagdadakilaan nilang mga kalamnan.
Hindi namin alintana ang oras.
Parang malayo pa ang hapon at gabi.
Ungol lang ang mga tugon ko sa lahat ng pinapamalas nila.
Nagpatuloy ang kaligayahan namin sa mahabang mga oras ng katanghalian at maghapon.
Comments