Sa Gitna ng Rantso II - Part 4

KABANATA IV

"We're not twenty anymore, but we can still make sure you can't walk."

Kinabukasan ay halos huli na akong nagising.

Maliwanag na ang paligid ngunit malamig pa rin ang hatid ng umaga na akala mo ay madaling araw pa rin kahit napaka-liwanag na ng araw sa paligid.

May nadidinig akong nag-uusap sa labas.

Pagtingin ko ng oras ay malapit nang mag-alas otso.

Saka ako bumangon.

Paglabas ko ng kwarto ay nakita ko silang lahat sa kusina.

Si tita na naghahanda ng agahan.

Si tito na inaanyayahan ang mga bisita.

Ikinagalak ko ng makilala ko ang mga bisita na sa tingin ko ay kararating lang.

Si Daddy Jason at Daddy Felix.

Si Daddy Jason ay naka-itim na panloob sa kanyang pang-itaas ngunit nakikita pa rin ang hugis ng kanyang mga dibdib. Sa ibabaw nito, may suot siyang dark brown na work jacket, makapal, mukhang mabigat, pero bagay na bagay sa tindig niyang parang laging handang magsalba ng buhay. Naka-pantalon siya na washed-out black na may kaunting mga gusot na para bang madami nang byaheng pinagdaanan. Ang suot niyang sapatos ay mas mataas sa bukong-bukong niya ngunit hindi naman mashadong mataas, kulay brown ito na parang matted leather at mukhang ilang dekada na niyang sinusuot.

Si Daddy Felix naman ay naka-longsleeve na mayroong hoodie samantalang may nakapatong na vest jacket na may maraming bulsa at hindi naka-zipper ang harapan. Ang pantalon niya ay parang joggers na medyo makapal at nakasuot siya ng pang-hiking na sapatos na kulang itim.

Pakiramdam ko tuloy ay parang uminit sa buong Wyoming nang makita ko sila.

Mahiya mo silang armadong mga lalaki na hindi mo alam kung kikitil o magsasalba ng buhay.

Pinaupo sila ni tito sa kusina para mag-agahan.

Lumapit ako sa kanila.

"Good morning, Tom," bati ni Daddy Jason nang makita ako.

Napangiti siya, 'yung tipikal niyang ngiti na parang alam niyang may alam siyang hindi ko alam.

"G'mornin', Tom," sabay bati naman ni Felix. "We made it. Wyoming air hit different."

"Uy, gising ka na pala," sabi ni tita habang inaabot sa akin ang isang tasa ng kape. "Magkakape na muna sila bago mag-agahan."

"Thanks po," sagot ko habang naupo sa tabi ni Daddy Jason at Daddy Felix.

"You all got here early," sabi ni Tito Richard habang nagbubuhos ng kape para sa kanila. "Did you boys drive straight through?"

"Left just past three," sagot ni Daddy Jason. "Didn't stop except for gas and a piss."

"I told him to let me drive halfway," sabat ni Daddy Felix habang umiinom mula sa tasa niya, "but he just wanna act like he's indestructible."

Ngumisi si Daddy Jason.

Muka namang indestructible silang dalawa.

"Can't trust you with my playlist." Wika pa niya.

Napatawa si Tito Richard.

"Of course. Priorities." Sabi pa niya.

Tahimik lang ako habang nagkakape.

"By the way..." Pagsasalita muli ni Daddy Jason. "Everything for school will be set once the year starts. He just needs to enroll on enrollment day. He can either take public transit or use my car once he learns how to drive."

"Greate." Sagot naman ni Tito Richard. "We'll send money to Tom to help with his school and other expenses."

"You don't need to worry about his needs while he's staying with me." Sabi naman ni Daddy Jason. "I'll continue to provide him with compensation for being a companion and helping at home."

"Don't worry Mr. Jason..." Sabat naman ni tita. "He will stay kind and respectful, right Tom?"

Tumingin siya sa akin na nakangiti.

Hindi ko tuloy alam kung may alam ba siya o umiiral na naman ang pananamantala niya sa kayamanan ng mga ito.

Minsan talaga hindi ko na alam.

"He was always so nice last year." Tugon naman ni Daddy Jason. "I have no complaints."

"By the way..." Sabat ulit ni Tito Richard. "Maybe once or twice a month, we'll have a family gathering—like we usually do—at my brother's place. Remember how it was last year?"

"Ah yes." Sagot naman ni Daddy Jason. "I could still remember."

"It'd be great to have you with us from time to time." Hiling ni Tito Richard.

"No problem." Sagot naman ni Daddy Jason. "Tom is permitted to travel, and I'll join him if business commitments aren't too heavy."

"Sure. Thank you." Tugon naman ni tito. "How's the business by the way?"

"Oh it's good and growing." Sagot naman ni Daddy Jason na masayang binabahagi ang kanyang business. "Some small local markets reached out and asked me to supply them with some livestock. That's why I'll need extra help, and I'm planning to bring in additional labor either this month or next."

"That sounds like a sure profit," Wika naman ni tito. "My wife and I are also planning to raise that kind of livestock here at our new place."

At humaba pa ang usapan namin tungkol sa pag-aaral ko at sa negosyo ni Daddy Jason.

Kaya din pala dito pinili ni Tito Richard para gayahin si Daddy Jason.

Kapag siguro tumatanda na ay nagiging interesado sa pagbubukid.

Sa bagay, mas matipid yun keysa binibili ang pagkain. Yung tipong kukunin mo lang sa bakuran mo ay kakainin ninyo sa araw na yun.

Madami pa silang napag-usapan pati na rin ang mga pagkakaiba ng mga pagkain sa Pilipinas at dito sa America.

Pagkatapos noon ay dumating na ang oras para magpaalam kila tita.

Sinakay na nila Daddy Jason at Daddy Felix ang mga gamit ko sa likod ng sasakyan nilang dala.

Nagpaalam muna kami bago sumakay ng sasakyan.

"Tandaan mo ha, Tom, mag-ingat ka palagi." Sabi ni tita at pagkatapos ay niyakap niya ako. "Wag kang magpapabibo diyan ha. Mahirap dito sa Amerika lalo na kung wala kang sapat na gabay."

Kinabahan tuloy ako.

Hindi alam ni tita na bibong-bibo ako doon.

Pero naiintindihan ko naman siya na hindi pa namin ganoon kabisado mamuhay dito sa Amerika.

Nagbitaw kami sa pagyakap at ngumiti ako sa kanya.

"Salamat po, Tita. Promise, mag-iingat ako at lagi tayong magbi-video call." Sabi ko sa kanya.

Hinawakan ako sa balikat ni Tito Richard.

"Good luck to your school." Sabi niya.

"Thank you, tito." Sagot ko habang nakangiti.

"Sige na." Maiyak-iyak na salita ni tita. "Mahaba pa ang babyahihin nyo."

Noon din ay sumakay na kami sa sasakyan na dala nila na parang mini-jeep.

Kaming tatlo nila Daddy Jason at Daddy Felix ay nasa harapan. May mahabang upuan ang harapan ng sasakyan na maaring umupo sa tabi ng driver.

Si Daddy Felix naman ang driver.

Pinaandar niya ang sasakyan at kumaway na kami para tuluyang magpaalam kila tito at tita.

Saka nagsimula ang byahe namin.

Sa laki nilang dalawa ay maliit lang ang espasyo ko sa pagitan nilang dalawa.

Ngunit sapat naman yun para maka-upo ako ng maayos.

Wala pang isang oras kaming tumatakbo ay tahimik lang kaming tatlo.

Mahinahon lang sa pagmamaneho si Daddy Felix. Madalas siyang tumutingin-tingin sa side mirrors ng sasakyan at para bang kabisado na niya ang lahat ng dadaanan.

Si Daddy Jason naman ay pinagmamasdan ang paligid na dinadaanan namin. Dahil siguro may pagkakatulad ang lugar na ito sa Colorado, malalawak na lupain, hiwa-hiwalay na bahay, at madadaming mga pananim.

Samantalang ako ay parang lumulutang ang katawan dahil sobra ko na silang nami-miss.

Yung mga kasu-kasuan ko ay parang naglalabas ng mainit na singaw.

Ramdam ko na ang init ng buong katawan ko at may kagustuhan na akong haikan sila.

Makalipas ng ilang minuto siguro ay nagsawa na si Daddy Jason sa paniningin sa paligid.

Hinawakan niya ang hita ko.

Pagtingin ko sa mukha niya ay nakatingin siya sa akin.

Namumungay ang mga mata at bahagyang nakangiti.

"Are you cold?" Tanong niya.

Ngumiti ako.

"Not really." Sagot ko naman.

Kanina pa ako inaapoy ng pananabik sa kanila.

Hindi na siya sumagot pa pero unti-unting gumagapang ang kamay niya paitaas ng aking hita.

Hanggang sa maabot ng kamay niya ang singit ko.

Lalong tumaas ang nararamdaman kong init.

Saka niya naman hinawakan ang kanina pang tigas na tigas kong pagkalalaki.

"You're hard." Malambing niyang pananalita.

Unti-unti niyang nilapit ang mukha niya sa mukha ko.

Hanggang sa maglapat ang aming mga labi.

"Hmmmmmm." Malambing kong ungol.

Hinawakan ko ng kaliwang kamay ko ang kanyang batok para di siya agad kumalas.

Siya naman niyang tinanggal ang pagkakahawak sa ari ko at bumaling siya sa akin at kinabig niya ang lower back ko gamit ang kamay niyang iyon.

Inakap ko naman ang malapad na likod niya gamit ang kanan kong braso.

"Hmmmmm." Mahahangin at malalambing niyang ungol.

Maya-maya lang noon ay...

"Come on bro!" Dismayadong kataga ni Daddy Felix. "You ain't wanna take the wheel earlier for this? Man, you triflin'!"

Nagbitaw ang labi namin ni Daddy Jason.

Nagbitaw din kami sa pagkakayakap.

Bumaling ako kay Daddy Felix at niyakap ko siya ng patagilid.

Nagbigay din ako ng halik sumandali, hindi pwedeng matagal dahil nagda-drive siya.

Ang lalaki ang mga katawan nila. Lumulubog ako sa pagtan nilang dalawa.

Para bang protektado ako sa kahit ano man sa paligid.

"Did you two get taller or did I just shrink?" Sabi ko pa.

Ngumiti ng bahagya si Daddy Felix.

"Nah, you just forgot how big we are." Sabi pa niya.

Sa bagay, mahigit pitong buwan din na hindi ko sila kasama.

Bumaling ng bahagya si Daddy Jason sa akin.

"Mm. Forgot," Ulit niya. "or just pretending to be shy again?"

Natawa ako.

"I am shy! Look at me." Pagbibiro ko. "Pure. Demure. Virgin vibes."

Matawa-tawa din si Daddy Felix.

"Boy, you ain't never been demure with me." Sabi pa niya.

"That was seven months ago." Pagbibiro ko pa ulit. "I've been reborn since then. Clean slate."

Halakhakan silang dalawa.

"So no kissing under the stars? No skinny-dipping in the creek?" Pabirong tanong ni Daddy Jason. "No riding?"

Huminto siya sumandali.

"Horses, I mean?" Pabiro pa niyang dugtong.

Matatawa ako sa kung paano niya ipaalala sa'kin ang mga nangyari samin last year.

"Horses. Sure." Pagsakay ko sa biro niya. "Let's go with that."

Halakhakan muli naming tatlo.

Tumahimik sumandali habang mayabong pa ang ngiti sa aming mga mukha.

"Missed this." Biglang kataga ni Daddy Felix na parang mahaba ang pinaghuhugutan.

"Why?" Tanong ko. "I thought you went back to your family when I left?"

"Didn't I tell you before?" Patanong niya sa akin. "Me and my wife were just casual and the kids were too grown up to play with."

"Aww. Daddy duties all dried up?" Mahinahong tanong ko.

"Oh, I still do daddy duties." Sagot naman niya. "Just not the PTA kind."

Natawa ng bahagya si Daddy Jason.

"We're what now..." Wika pa niya. "Fifty and still flexible?"

Maangas na ngumiti si Daddy Felix.

"Flexible enough to make someone moan," Biro pa niya. "...most days."

Natawa ako bigla.

"You two sound like an old married couple who share a heating pad." Sabi ko.

Ngumisi naman si Daddy Jason sa akin.

"And you're the brat who keeps sneaking into our bed when it's cold." Ani pa niya.

"I am not a brat!" Sabi ko habang mataas ang kilay. "I'm an emotional support angel. Sexy edition."

Tumawa silang dalawa.

"Damn right." Matawa-tawa pang salita ni Daddy Felix. "A walking appetite booster. Keeps us hungry."

Masaya at puno ng tawanan ang mga usapan namin sa buong biyahe.

Fast-moving kami dahil sa expressway kami dumadaan.

Hinahawakan ko ang mga hita nila Daddy Jason at Daddy Felix sa magkabila kong kamay.

"Do you ever think about it?" Mahinahong tanong ko. "Getting older. Still craving touch. Still getting hard at the wrong times?"

"Every damn day." Sagot ni Daddy Jason. "Sometimes I look at you and think, 'God, I wish I met him back when I could lift him with one arm.'"

"I'd have broken him back then." Sudlong naman ni Daddy Felix.

"But you still do." Nakangiti kong sagot.

Tumahimik kami saglit.

Umakbay sakin si Daddy Jason.

"We've still got it." Sa mababang boses niya. "We're not twenty anymore, but we can still make sure you can't walk."

"That supposed to scare me?" Tanong ko.

"No." Sagot naman ni Daddy Felix. "If you can't walk after, that just means we did our job right."

"Then you're doing the opposite." Sagot ko naman.

Minsan nakakatakot isipin kung paano nila sisirain ang pagkatao ko.

Nakakatakot na bubugbugin nila ako hanggang sa hindi ko na kaya.

Nakakatakot kung paano nila ako dudumihan.

Sumandal naman ako sa balikat ni Daddy Felix. Nakaalalay lang ako dahil nagda-drive siya.

"You were quieter back then." Bungad niya.

Napangiti ako.

"I was just pretending." Pagbibiro ko.

"We let you play innocent." Sabat naman ni Daddy Jason. "Doesn't mean we believed it."

Kinuha niya ang kamay kong himas ng himas sa hita niya.

Hinalikan niya ang kamay ko at saka niya nilagay sa tapat ng alaga niya para yun ang himasin ko.

"You doing okay out there?" Tanong niya. "Uncle and auntie treating you alright?"

"They're sweet." Sagot ko sabay tango. "A little clueless about... y'know. Me."

"You playin' the wholesome nephew again?" Pabiro na naman ni Daddy Felix.

Napangiti ako.

"Full-time." Sagot ko. "Grocery runs, church, no cussing. My halo's fully polished."

"Guess we'll have to mess it up again." Sagot pa ni Daddy Jason.

At nagpatuloy ang kwentuhan naming puno ng kaberdehan sa buong byahe.

Tumagal ng halos limang oras ang byahe namin at nakarating din kami sa isang pangprebadong klinika.

Bumaba kaming tatlo sa sasakyan at dumeretso sa loob ng klinika.